Το σκεπτικό . . .

     Το να ξεκινήσεις να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου (στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεφέυγοντας από τον κλασσικό τρόπο που παίρνεις απλά ένα κομμάτι χαρτι κι ένα μολύβι), αποτελεί πάντα μια καθαρά προσωπική υπόθεση του καθενός, ακόμη κι αν αναφερόμαστε σε μια ομάδα αρκετών ατόμων, τα οποία θα καθοδηγήσεις προς τον ίδιο μακρύ δρόμο... Πάντα υπάρχουν οι προσωπικές επιλογές του πόσο αργά ή πόσο γρήγορα θα προχωρήσει κανείς, πόσα συντόμια θα πάρει, πόσες φορές θα σταματήσει να ξεκουραστεί ή θα νιώσει την ανάγκη να κάνει πίσω. Όπως πάντα θα υπάρχουν οι φορές που κάποιος θα διστάσει να προχωρήσει ή θα συνεχίσει σίγουρος για τον εαυτό του κι άλλα τόσα σημεία που διαμορφώνουν το προσωπικό μας στίγμα, ακόμα κι αν πορευόμαστε όλοι μαζί στον ίδιο δρόμο, έχοντας όλοι τον ίδιο τελικό προορισμό...

   
     Μέσα από αυτήν την πορεία γίνεται κανείς πιο έμπειρος κι αποκτά γνώσεις που τον εφοδιάζουν, ώστε φτάνοντας στο τέλος να ξέρει γιατί άξιζε το ταξίδι κι ο αγώνας και γιατί ήταν σημαντικά... Αναφέρομαι σε αγώνα, γιατί έτσι παρουσιάζεται από πολλούς, κι έτσι είναι τελικά ο χώρος της αναπηρίας στην Κύπρο, ένας αγώνας λίγων να καταφέρουν να κερδίσουν μια θέση στην κοινωνία, μια  θέση που δικαιωματικά τους αξίζει! Όντας όμως στο χώρο της αναπηρίας εδώ και λίγα χρόνια, αυτό που σίγουρα έμαθα είναι πως ο αγώνας αυτός είναι πιο δύσκολος από κάθε άλλον, όσο και πιο επιβεβλημένος από ποτέ! Και ο αγώνας αυτός γίνεται όλο και πιο δύσκολος από την οικονομική κρίση που φαίνεται ότι κατευθύνει τη μοίρα μεγάλης μερίδας ανθρώπων, χωρίς φυσικά να αφήνει ανεπηρέαστα τα άτομα με αναπηρίες. Είναι όμως ο αγώνας αυτός, ένας αγώνας που θα οδηγήσει σ' ένα κόσμο πιο δίκαιο για όλους μας, για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας, σε μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη! 

     Βλέποντας τα εμπόδια με τα οποία έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος ο χώρος της αναπηρίας, σε μια κοινωνία της πληροφορίας και επικοινωνίας, όπου τα συμφέροντα δίνουν και παίρνουν και τις πλείστες φορές το μόνο κριτήριο είναι το οικονομικό, είναι νομίζω το λιγότερο αφελές να υποστηρίξουμε ότι ο χώρος αυτός θα μείνει έξω απ' το "παιχνίδι"!

     Αυτό ήταν και το σκεπτικό μου στην ονομασία αυτού του ιστολογίου, αν τελικά οι Υποστηρικτικές Τεχνολογίες αποτελούν το μέσο για μια κοινωνία πιο δίκαιη και φέρνουν τα άτομα με αναπηρίες ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στις διεκδικήσεις τους, ή αν αποτελεί ένα ακόμα εμπόδιο κοντά στα άλλα όλα που έχουν να αντιμετωπίσουν... Και σ' αυτό θα επιδιώξω ν' απαντήσω στις επόμενες αναρτήσεις μέσα από τους προβληματισμούς μου και τη συζήτηση των θεμάτων τα οποία θα πιστεύω πως θα έχουν να δώσουν μια απάντηση ή να προσθέσουν τουλάχιστο κάτι προς αυτό το ερώτημα...